Tussen ’t foetbâlen deur is d’r ok nag polityk. Nou dat Nederland weer ’n ronde feerder op ’t Europees Kampioenskap is, is de foetbâl belangriker dan de Tweede Kamer. Dútsland wint ’t fan Den Haag, om soa maar te sêgen. Koeman en Wilders fechte om de andacht. En krekt soa at Koeman al ’n paar keer in de touwen hongen het met ’t Nederlâns elftal, soa hong Wilders ok al ’n paar keer polityk in de touwen. Maar se komme baide altyd weer werom.
Der hout de fergeliking ok wel op. Of je mosten sêge: se hewwe ok baide blond haar. Maar dat is flau, ja, súvver rassistys of bij ’t nasjonaal sosjalistise om ’t ôf. En soa kom ik dan dos wer’t ik weze wou. Late wij ’t ’s even over ’t nije kabinet hewwe.
Met groate ferbazing hewwe wij allegaar ’t debat in de Tweede Kamer folgd. Of âns wel wat fia de sosjale media metkregen. Of op ’e dyk. ’t Kon onmooglik bij je lâns gaan. (Of je hewwe alleen maar foetbalnijs folgd.)
’t Lând wort nou fia X regeerd. ’n Paar X-berichys bringe ’t hele lând in rep en roer. Wat sait dat? Fooral wat over de tiid, dink ik. De ‘x’ is al ’n hele ouwe letter. Hij staat ônder ândere foor ’t onbekinde. Dat wer’t dut na de seumer hine gaat, wij binne d’r allegaar fansels heel benijd na.
Maar een ding is wis. Na de ‘x’ komt de ‘ij’ en dan de ‘z’. En dan begint ’t alfabet opnij.
Hein Jaap Hilarides
