Froeger hadst in Luwt an ’t Herenwaltje ’n diskotheek met de naam ‘The faced’. ‘The faced’ ston bekind as ’n gelegenhyd wer’t homo’s en lesbiënnes meer dan welkom waren. Ik waar soa om en de bij de twintig en maakte mij niet drok over ferskil in geaardheid: ‘Leven en laten leven.’
Soa dink ik d’r nag krektgelyk over. Ik waar doe wel al soa oud – of nag soa jong – dat ik docht dat de maatskappij op bepaalde flakken foorút gaan sou. Befoorbeeld hoe’t de polityk, maar ok de mînsen, over bepaalde onderwerpen dinke. (De polityk is ’n ôfspigeling fan de maatskappij. Of is ’t ânsom?)
Ik had docht dat hoe’t over de LHBTIQ+-community docht worde, ok ’n bepaalde foorútgang beleve sou. Maar ’t likent d’r op dat dat niet ’t gefal is. ’t Woord ‘regenboog’ is ’n beladen woord. In Genesis sait God dat de regenboog Him herinnert an Syn ferbond met ôns. De regenboog herinnert mij an ôns ferbond met de LHBTIQ+-gemeenskap.
Ik bin sels niet gelovig. Ik fyn dat idereen love mâg wat hij of sij of hur wil. Krekt soa at idereen weze mâg wat hij of sij of hur wil, of die’t hij of sij of hur wil.
Ik sou niet wete werom at ’t ene ’t ândere útslút. Ferskil is feest. Kyk maar na de regenboog.
